Diagnose volgens de Chinese Geneeswijze

De diagnose in Chinese Geneeswijze is gebaseerd op vier methoden:
- observatie (kijken naar bijvoorbeeld de tong)
- auscultatie en olfactie (luisteren van bijvoorbeeld de longen)
- palpatie (voelen van bijvoorbeeld de pols)
- anamnese afnemen (het stellen van vragen).

Om een voorbeeld te geven:
Observatie van de tong is een belangrijke diagnostische methode. Volgens de theorie van de Chinese Geneeswijze zijn de meridianen en interne organen allen direct of indirect verbonden met de tong. Dat wil zeggen dat de essentie van de organen de tong voedt en dat ook pathologische veranderingen zich kunnen manifesteren op de tong. Als leidraad bij de differentiatie van ziektebeelden ligt de betekenis van tongdiagnose als volgt: men kan een beoordeling maken of bij de patiënt de vitale Qi voldoende of onvoldoende is, wat de locatie is van de ziekte, wat de aard is van de pathogene factoren en men kan een schatting maken van de prognose van de ziekte, etc. Zo ook is de polsconditie een weerslag van de conditie van de organen, waardoor het voelen van de pols tot steun kan zijn in de beoordeling van locatie, aard en prognose van de ziekte.